In het kader van het Jaar van Barmhartigheid en dan met name een van de zeven werken van barmhartigheid: ‘Gevangenschap’ heeft de Plechelmuskerk dit jaar op diverse manieren dit thema onder de aandacht gebracht in de geloofsgemeenschap.
Voor 15 oktober had de werkgroep Jaar van Barmhartigheid samen met de organisatoren van Roze Zaterdag Patrick, Erwin, Patrick, Macha, en Martine. Met ondersteuning van pastor Kerkhof Jonkman en pastor Schraven, een bezinnende viering voorbereidt. Die plaatsvond bij cafe Plexat. Daar was voor gekozen omdat er zo vaak wordt gezegd: de mensen komen niet meer naar de kerk. Daarom werd bedacht: dan komt de kerk toch naar de mensen!
Het thema van de viering was Vriendschap.
De belangstelling was buiten verwachting want er kwamen 60 mensen, ieder met zijn eigen redenen. Niet alleen Luttenaren maar ook mensen uit o.a. Bornebroek en Nijverdal.
De regenboogvlag, het internationale symbool van de homobeweging, werd ‘lichtgevend’ gevormd rond het H Hartbeeld van Jezus, voor ons symbool van barmhartigheid.
Na een woord van welkom werd er een vriendschapsgebed gebeden. Waarin God gevraagd werd om kracht, dat ondanks alle beproevingen van het leven, de liefde stand kan houden in de zoektocht naar geluk.
Daarna werd er geluisterd naar een lied van André van Duin met de titel “Anders dan anderen”
Voor de schriftlezing was gekozen van Jezus Sirach passend bij vriendschap, het thema.
Op zijn hele ‘eigenwijze’ bracht Ludwig olde Riekerink de verbinding van de kerk en het feest van Roze Zaterdag ludiek ten gehore. Zo was er in de kerk plekzat en Plexat zat vol.
Tijdens de voorbeden werden ook aanwezigen uitgenodigd hun zorgen hardop uit te spreken. Hiervan werd o.a. gebruik gemaakt door de locatieraadsvoorzitter Maria Wolbert om de pauselijke zegen van de nuntius over te brengen.
Daarna werd er geluisterd naar het toepasselijke lied ‘Mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij
Voor het uitspreken van de zegenbede werd een tekst voorgelezen waarin duidelijk werd hoe belangrijk vriendschap voor mensen is. Over vertrouwen, veiligheid, vergeving, spreken en zwijgen maar ook dat je de handen kunt vouwen voor gebed.
Ter afsluiting van de bijzonder inspirerende bijeenkomst nam pastor Kerkhof-Jonkman het woord om het samenzijn feestelijk af te sluiten door met het glas in de hand te proosten op het leven zoals Guus Meeuwis het in zijn lied bezong.
Het maakte deze avond niet uit of je homo of hetero was, kerkganger of geen kerkganger de verbondenheid onderling was zeer sterk aanwezig.
Zelfs de kerk had zijn best gedaan om de verbinding uit te dragen door regenboogvlaggen bij de kerkingang te hangen.