Lieve mensen, waar is ons enthousiasme wanneer wij het verhaal horen van de Goede Herder? Voelen wij ons ook geroepen om een goede herder te zijn voor de ander? Nee, de tijd is voorbij dat dit Evangelie vaak toegepast werd op de roeping tot het priesterschap of de roeping tot het religieus leven. Die tijd lijkt voorbij in onze moderne samenleving, waar het vooral draait om het ontwikkelen van ons eigen individu, te werken aan ons eigen geluk, aan het recht van de sterkste. De tijd van het dikke IK. Maar komen daarom velen in onze tijd niet in de knel? Als je niet mee kunt komen in het tempo van deze wereld, jammer dan voor jou, dan schrijven we je af. Hoe velen vallen er daarom niet tussen wal of schip omdat ze geen goede begeleiding hebben, geen goede herder of herderin.
Heel scherp komt dit tot uitdrukking in de gezondheidszorg, waar enorme personeelsproblemen liggen. Zo konden we lezen dat verloskamers in onze Twentse ziekenhuizen af en toe gesloten zijn omdat men te weinig personeel heeft, dat verloskundigen het niet langer aan kunnen. En dan hoeven nog niet te spreken over de verpleging en verzorgenden, over hoe zij bejegend worden, hoe zij bedreigd worden door patiënten, terwijl zij juist door goede zorg, een goede herder willen zijn voor de ander.
Waar gaan wij als zorgzame samenleving naar toe, wanneer we robots moeten inzetten om mensen bezig te houden, voor de medicijnen, omdat wij daar geen personeel voor hebben? Of luiers gaan gebruiken met een elektronische melder wanneer die vol is gelopen? Moeten we alles overdoen aan de techniek, terwijl er juist behoefte is aan menselijk contact? Zoals een dominee mij deze week nog vertelde dat hij tijdens een bezoek aan een oudere man in het verzorgingshuis, zag dat meneer zijn lunch nog had staan. Dat er tijdens het gesprek een verzorgde langskwam en zei: “O, ik zie dat u uw koude koffie en lunch nog niet op hebt, zal ik hem maar meenemen? Nee, we hebben geen tijd meer om iemand te helpen met het eten, geen tijd meer voor een gesprekje, je zet het achter de deur en red je maar! Dat zien wij in de zorg, maar ook op talloze plekken in onze samenleving, zoals in bedrijven waar je geloosd wordt als je het niet eens bent met het beleid, bij onze jongeren die steeds meer aan hun lot worden overgelaten, en waar steeds meer van wordt gevraagd. Een samenleving waarin relaties uiteenspatten omdat je graag jouw eigen wil en verlangen nastreeft i.p.v. te zorgen voor de ander.
Juist in onze tijd is er behoefte aan goede herders, aan mensen die op allerlei vlak naar ons om kijken, ons helpen, ons ondersteunen. In het Evangelie van vandaag roept Jezus ons op zo’n Goede herder te zijn. Aan mensen die niet alleen luisteren naar hun eigen stem, die alleen doen waar ze zelf zin in hebben, zodat we alleen iets doen waar we zelf iets aan hebben. Met als gevolg dat we niet luisteren naar de wensen en noden van anderen, maar ze juist onze eigen ideeën opdringen. Jezus heeft een andere houding en Hij luistert naar zijn schapen, houdt rekening met ze. En dat vraagt om moed, dat vraagt om zelfopoffering, want naastenliefde gaat voor eigen liefde. Jezus help ons vandaag op de goede weg, want wie door zijn deur naar binnen gaat, wie de opening aanneemt die Hij biedt, zal gered worden en opgenomen worden in zijn Rijk van liefde en vrede. Als je die deur weet te vinden dan maakt je dat gelukkig.
Lieve mensen, laten we eens terugdenken aan onze eigen kindertijd, hoeveel mensen zijn er niet voor ons goede herders geweest: onze ouders, een onderwijzer of lerares, een kapelaan of pastoor, een verpleegkundige, of een goede buurvrouw of buurman, vriend of vriendin. Allemaal mensen die we dankbaar zijn en blijven, mensen met een luisterend oor en een warm hart. Mensen die allemaal goede herders waren. Afgelopen donderdag, koningsdag, schoof ik na de viering in Tilligte aan bij de bingo voor de ouderen, die werd verzorgd door verstandelijk beperkte mensen van erve Meinders. Ze hielpen de ouderen, ze zorgden voor de catering, geweldig hoe zij dat deden, met hun enthousiasme, het maakte ons allemaal blij. Echte herders en herderinnen voor anderen, zo kan het ook!
Zo beste mensen, worden wij allen geroepen om de wereld leefbaar te maken voor onszelf en voor al onze medemensen. Laten wij allen dan ook zulke herders zijn. Of je nou jong of oud bent, ziek of gezond, thuis of in een wooncentrum zit, met of zonder beperking, laten we goede mensen zijn voor elkaar met een luisterend oor en een warm hart. Amen.
Ootmarsum, 30 april 2023.
Pastor Jan Kerkhof Jonkman