Vandaag zijn er grote demonstraties in Den Haag, de boeren reageren tegen de stikstofcrisis, de andere partij zijn de mensen die demonstreren tegen de klimaatcrisis. Beiden een reactie op onze regering, die te weinig doet aan de fundamentele problemen in deze tijd en te weinig perspectief geeft. Mensen laten hun proteststem horen, de jongeren die op zoek zijn naar een betaalbare woning, maar die niet kunnen vinden, de boeren die verlangen naar perspectief om hun bedrijf te kunnen voortzetten, vele burgers die zich zorgen maken om ons klimaat, waarbij het water ons tot aan de lippen stijgt. Ja, ze zijn allen op zoek naar perspectief, naar een leefbare toekomst, naar levend water, waarover de Lezingen van vandaag ook gaan. Van welk water leven wij?
Ja sommige dingen lijken voor ons vanzelfsprekend: gezonde lucht, drinkwater dat in grote voorraden uit onze kraan komt. Een goed huis om in te wonen, een levenspartner die dagelijks met ons optrekt, ja zelfs het beeld van God in wie wij mogen geloven. Maar wat als de dingen die vanzelfsprekend zijn, niet meer vanzelfsprekend zijn, en wij in de fout gaan? Als onze lucht vervuild wordt en de natuur bedreigd wordt door stikstof neerslag, als er niet meer gebouwd kan worden voor onze jeugd, als je radicaal tegenover onze regering staat, als vriendschap verandert in jaloezie of achterdocht, als je geen perspectief meer ziet voor jou, voor jouw kinderen, voor jouw bedrijf, als je ziet hoeveel miljarden er jaarlijks nog wordt gestoken aan subsidie in de fossiele brandstoffen, ja, als je je door God en iedereen in de steek gelaten voelt? Dan raken we in paniek, dan roepen we in allernood: Doe iets, laat er iemand iets doen!
Dat gebeurde ook met het Joodse volk, dat met Mozes door de woestijn trok en begon te morren omdat ze dorst kregen. Ze waren op weg naar een nieuw land, waar het leven beter was. Ze. waren in de woestijn beland en schreeuwen tot Mozes: Doe iets, Laat God zijn Handen eens uit de mouwen steken, want Hij zou ons toch helpen! En dan praat mozes met God, alsof het zijn buurman is. Ja, je kunt makkelijker met God praten dan een gesprek aan vragen met de burgemeester. God geeft hem als antwoord dat hij met de staf, waarmee hij de Nijl geslagen heeft, de rivier van onderdrukking, op een rots te slaan. En dan komt er water uit, water waar het volk geen dorst meer van krijgt.
Dat is ook het water waarover Jezus spreekt met de vrouw uit Samaria, nee hiermee bedoelt Hij niet het water uit de put, dat water is niet te koop. Maar het is de bron in jezelf die gaat borrelen. Hiermee doelt Hij op de zuivere kracht die mensen overeind houdt, de bron die mensen laat kiezen voor wat hun leven draagt, voor datgene wat in ons leven niet vanzelfsprekend is. Dat is vertrouwen, vertrouwen hebben in de mensen, vertrouwen in de politiek, vertrouwen hebben in jouw partner, dat is eerbied hebben voor het leven van de ander, eerbied voor de natuur, eerbied hebben voor de kwetsbare mensen. Dat vertrouwen in het goede krijgt ook de Samaritaanse vrouw van Jezus. De ontmoeting met Jezus verandert haar in een andere vrouw.
Van welk levend water leven wij in onze woestijn, op weg naar de verkiezingen van de Provinciale Staten? Kan onze ontmoeting met Jezus ons daar ook in veranderen? Heer, geef mij levend water, water waar ik geen dorst meer van krijg, zo vroeg de Samaritaanse vrouw aan Jezus.
Kan Jezus ook in ons de bron doen opborrelen van goedheid, van trouw, van liefde, van aandacht en zorg om het kwetsbare in ons leven? In plaats van mopperen op onze regering mogen we ook dankbaar zijn voor ons goede leven. Dankbaar voor het goede dat God ons elke dag weer opnieuw schenkt. Wanneer wij vertrouwen hebben in God zullen wij ontdekken dat Hij dagelijks aanwezig is in ons leven, in ons ademen, in ons eten, in liefhebben en ons werk. Het blijft dan niet bij een emmertje water uit de put, nee, het wordt een waterbron, opborrelend naar eeuwig leven, zo zegt Jezus. Levend water in onze woestijn, het lest onze dorst naar een nieuwe toekomst. Laten we elkaar en God niet uitdagen met de waarom-vragen, maar danken voor alles wat Hij ons elke dag weer opnieuw geeft! Amen.
Tilligte, De Lutte, 12 maart 2023,
Pastor Jan Kerkhof Jonkman