Na de Tweede wereldoorlog trokken veel Nederlanders naar Australië, Canada en Nieuw Zeeland, op zoek naar een betere toekomst. Hun beginjaren waren geen gemakkelijke jaren, zo hoorde ik vele jaren later van een niet onbemiddelde boerendochter, die met haar grote liefde de droom had van een mooie boerderij. We werden, zo vertelde ze, de eerste tijd ondergebracht in een soort kippenhok, en met hard werken hebben ze uiteindelijk een mooie boerderij opgebouwd. Maar na verloop van tijd kwam ook de heimwee opzetten, sommigen wilden wel naar huis terug kruipen, maar vaak was er geen weg terug. Geen geld of kinderen die er geworteld waren, kleinkinderen die ze niet konden missen, weerhield hen van terugkeer. En als ze jaren later weer terug kwamen in hun vaderland en zagen hoe de samenleving zich hier had ontwikkeld, vroeg menigeen zich af of de goede keuze hadden gemaakt, of ze wellicht ook hier in Nederland niet hun levensgeluk hadden kunnen vinden.
Op zoek naar geluk, dat waren ook de drie Wijzen, die hun land, hun continent ( Afrika, Azië en Europa) verlieten hun oude en vertrouwde land achterlatend, op zoek naar geluk. Geluk dat zij dachten te vinden door een bijzondere ster aan de hemel te volgen. Die bijzondere ster zou hen naar het licht brengen, waar ze het ware geluk zouden aantreffen. Uiteindelijk vonden ze het geluk in een kwetsbaar mensenkind dat hen diep van binnen ontroerde. Een kind nog zo puur, helemaal ongeschonden, nergens door beïnvloed, nog door niets stuk gemaakt. En ongetwijfeld riep dit kind ook het kind in hen zelf wakker. Waren zij zelf niet zo ver van het pure, ongeschonden kinderleven weg geraakt? Hadden zij dat kind in hen zelf niet tot zwijgen gebracht, weggestopt, omwille van macht, invloed, egoïsme en rijkdom? Jammer, want juist dit kind in ons kan ons juist daarvan bevrijden.
Lieve mensen, zijn wij zelf in deze moeilijke coronatijd ook niet op zoektocht naar geluk? Naar het pure in ons zelf? Naar datgene wat er werkelijk toe doet in het leven? Zijn er niet velen die in deze donkere dagen, zich eenzaam voelen, ouderen en jongeren die geen raad weten met zichzelf, geen perspectief zien, mensen die dwalen in het duister van een onzekere tijd, op zoek naar een lichtpuntje, naar hulp, hoop en vriendschap, naar een ster die hen de weg wijst, weg uit het onzekere bestaan? Velen dwalen rond in de duisternis van het onbekende, zoeken net als de Wijzen, hulp bij de verkeerde mensen. Nee, bij Herodes zullen we het geluk niet vinden, want het enige wat hij wil is het pasgeboren kind vermoorden. En Herodessen zijn er nog volop: ze heten Trump of Poetin, Xi of Erdogan, ze heersen over Wit-Rusland, Venezuela, Saoedi-Arabië, Iran en zovele andere landen waar ze het licht van liefde ne vrede uitroeien. Ook zijn er vele Herodessen in het koninkrijk van de misdaad, drugs en drank, corruptie en terrorisme. Herodessen die zich uitleven in hun koninkrijk van vluchtelingen, mensenhandel, huiselijk geweld en ontrouw. Met geweld vermoorden zij de onschuld, de liefde, de vrede, dat als een kwetsbaar kind in ons allen leeft en groeit.
Bij het op zoek gaan naar het kind in jezelf, moet je niet bij hen langs gaan, niet hun raad opvolgen, maar zelf de nieuwe weg in durven slaan, een nieuwe toekomst na deze coronatijd, waarin we het oude normaal achter ons durven laten, en het pure, kwetsbare mensenkind in onszelf durven ontdekken. Het feest van Driekoningen nodigt ons uit om met hen nieuwe wegen te gaan, net als hen het oude normaal achter ons laten, het oude normaal waarin we het leven, het milieu en de aarde vernietigden met onze onverzadigbare honger naar nog meer bezit, welvaart en rijkdom ten koste van anderen, ten koste van de aarde en het leven.
Mogen ook wij na het bezoek aan dit kind, net als de Wijzen, onze levenspad anders bewandelen, een andere weg nemen op zoek naar geluk. Laten we daarbij nooit opgeven,
Om zo te blijven zoeken naar het Licht van Gods liefde en vrede, dat Hij ons schonk in het kind Jezus.
“Sta op”, zo zegt Jesaja, “ laat u beschijnen want de Zon gaat over u op en de glorie van de Heer begint over u te schijnen.” Moge het Licht, de liefde en vrede, van het kind van Bethlehem ons verlichten en beschijnen in onze zoektocht naar nieuw geluk, naar een nieuw, geheeld leven na corona.
Amen.
De Lutte, 3 januari 2021.
Pastor Jan Kerkhof Jonkman