Van een ouder:
Als ik eerlijk mag zijn, God
als ik mij echt mag uitspreken,
dan moet ik toegeven dat ik er nu al moe van ben
van de kinderen die zo onrustig zijn
en steeds maar hulp vragen.
Als ik eerlijk ben,
dan moet ik toegeven dat ik er tegenop zie
dat het zo lang gaat duren,
zo op elkaars lip te leven.
Af en toe voel ik het ongeduld opborrelen
en ben ik net te kort af.
Als ik eerlijk ben, God,
en anders kan ik niet,
dan moet ik toegeven dat ik bijna ontplof van irritatie,
Help me dan toch met ruimte maken
voor ieders eigenaardigheden.
Help me dat toch rustig te worden
en los te laten wat ik niet veranderen kan.
Waai met uw geest van liefde
en vriendelijkheid ons huis binnen
en open mijn hart voor uw mildheid.