Zorg om heel de schepping
Eén keer per jaar in november, rond de Feestdag van Cecilia, zwerf ik met de kosters en de leden van het Dames- en Herenkoor, en natuurlijk de jagers van Lattrop en Breklenkamp door de bossen en velden van onze regio. Een prachtige dag, om zo op een andere wijze rond te struinen door deze velden, waarbij er natuurlijk ook gejaagd wordt op wild. Maar ik kan u zeggen dat dit op een zorgvuldige wijze geschiedt, de hazen en konijnen worden losgeklopt, maar krijgen ook nog de kans om te ontsnappen. Een spel tussen jager en het wild, een spel dat al generaties oud is en vaak overgaat van vader op zoon of, en in onze huidige tijd ook van vader op dochter. En natuurlijk kun je kritiek hebben op de jacht, op het uitroeien van de dieren in onze natuur, maar ik kan u verzekeren dat jagers heel zorgvuldig daarmee omgaan. Als goede hoeders van Gods natuur.
Nee, dan ken ik wel andere verhalen over hoe we de natuur bezoedelen en vernietigen. Denk maar eens aan het onverteerbare plastic afval dat we langs onze wegen zomaar uit het raam van onze auto kieperen. Schandalig dat we niet het fatsoen kunnen opbrengen om het zolang te bewaren en in onze gescheiden huisafval deponeren. Steeds meer zien we onze natuur bedreigd worden door de bedrijven die enorme blokkendozen bouwen op mooi landbouwterrein, omwille van onze eigen drang naar nog meer welvaart, om zo onze niet te stillen honger naar nog meer welvaart willen vervullen. Denk eens aan de containers die er over de hele wereld gaan in overvolle vrachtschepen en soms ladingen verliezen die in zee terechtkomen en een bedreiging vormen voor het leven op zee, en niet de vergeten de plasticsoep waarmee onze oceanen zijn bestrooid. De kans is groot dat we met de vis op ons bord, ook het plastic eten dat de vissen opslokken. We leven niet meer met de natuur, als onderdeel van, maar we hebben eeuwenlang de natuur beheerst als onze eigendom. En niet te vergeten de productieboerderijen met honderd en duizendtallen aan vee, waarbij je het contact met de dieren verliest. Nee dan valt het met de jagers nog wel mee, wanneer zij rondstruinen op de velden van Breklenkamp en Lattrop, waarbij het niet alleen gaat om het jagen, maar vooral om zorgvuldig natuurbeheer en natuurlijk plezier met elkaar.
Maar we zijn op een omslag punt beland, we moeten anders gaan leven, niet langer heersen over de natuur, maar de natuur ook toelaten in ons bestaan. Meer dan ooit wordt het menselijk leven bedreigd door onze manier van leven. We staan op een punt zoals de Lezing uit Genesis ons vertelt, dat wanneer de mens door zij egoïsme zichzelf te buiten gaat, dat het dan mis gaat. Het Eerste boek uit de Bijbel heeft het over een allesvernietigende zondvloed. Maar er is redding mogelijk wanneer wij ons gedrag omkeren, en voor God is niets onmogelijk. Want wat is er nog over van de mooie tuin die God ooit heeft geschapen?
Ze verdroogt, dieren worden bedreigd met uitsterving, mensen slaan op de vlucht omdat er in hun regio geen bestaan meer mogelijk is.
Wat kan de natuur toch mooi zijn, de klerenpracht in al zijn seizoenen, de dieren met hun prachtige kleuren. Laten we dat niet ten gronde gaan door onze manier van leven. Laten we er geen grote woestijn van maken, maar laten we luisteren naar de natuur die ons haar schoonheid laat zien in al zijn variaties.
Het is onze opdracht de aarde te maken tot een tuin waarin Gods schepping in al zijn variëteiten tot zijn recht kan komen. De laatste jaren zijn ook onze jagers zich steeds meer bewust van die opdracht.
De heilige Hubertus heeft ons allen een voorbeeld gegeven, door de wijze waarop hij ook ooit, op Goede Vrijdag, een ommekeer maakte in zijn leven. Op jacht met zijn vrienden, zo vertelt de legende, kwam een hert met een lichtend kruis hem tegemoet. Hij hoorde een stem die hem vertelde op te houden met zijn liederlijke leven dat hij leidde na de dood van zijn vrouw. Hubertus veranderde zijn levenswandel, hij trok zich terug als kluizenaar en werd uiteindelijk geroepen om bisschop te worden van Maastricht. Na zijn heiligverklaring in 743 werd hij de schutspatroon van o.a. de jagers, boswachters, houtbewerkers, hondenliefhebbers, schutters en opticiëns.
In het kruis tussen het gewei van het hert moet hij gezien hebben dat ook de dieren niet overgeleverd zijn aan onze jachtlust, maar dat zij ook een schepping zijn van God, waar we op verantwoorde wijze mee om moeten gaan en een goed leven gunnen. Op de huidige jagers rust dan ook die verantwoordelijkheid om goede rentmeesters te zijn van de natuur die God ons heeft toevertrouwd.
Lieve mensen, laten we ons ervan bewust zijn dat wij allen leven van datgene dat de aarde ons biedt. Laten wij heel zorgzaam en respectvol omgaan met alles wat erop leeft en groeit, opdat wij het leven op aarde van mens, dier en plant niet te gronde richten.
Laten we dat allen doen op onze eigen plek, met onze eigen verantwoordelijkheid:
de landbouwers op hun erf, wei en akker, de boswachters en jagers in de natuur, de dorp- en stedelingen in hun tuin en leefomgeving.
Zodat Gods schepping ten volle tot haar recht mag komen, tot in lengte van dagen. Amen.
Lattrop, 5 november 2023, Pastor Jan Kerkhof Jonkman