De Nederlandse R.-K. Kerkprovincie telt ongeveer negenhonderd parochiële en katholieke begraafplaatsen. De zorg voor de overleden geloofsgenoten wordt tot op de dag van vandaag in veel parochies door de eigen geloofsgemeenschap verricht. Het gaat er daarbij om dat zoveel mogelijk rekening wordt gehouden met de wensen van de nabestaanden en tegelijkertijd ook met de eisen van een zorgvuldig en doelmatig beheer van de begraafplaatsen. De Wet op de Lijkbezorging van 1 juli 1991 legde aan houders van begraafplaatsen nieuwe verplichtingen op. In datzelfde jaar verscheen voor de begraafplaatsen van de Kerkprovincie het modelreglement en werd aan beheerders van begraafplaatsen aanbevolen hun reglementen aan te passen aan de voorschriften van de toen nieuwe Wet. In 2009 heeft er een herijking van de wet uit 2006 plaatsgevonden. Deze nieuwe Wet op de lijkbezorging is ingegaan in januari 2010. Het afgelopen jaar is er daarom gewerkt aan het samensmelten van de verschillende reglementen welke binnen de diverse voormalige parochies van Lumen Christi van kracht waren. Met dit nieuwe reglement vervallen alle voorgaande. Het Wetboek van Canoniek Recht beveelt aan eigen kerkhoven te hebben daar waar het kan (canon 1240). Het particuliere recht dient, als blijk van de katholieke identiteit, passende normen betreffende gedragsregels op de kerkhoven vast te leggen (canon 1243). De Nederlandse bisschoppen hebben ieder voor hun bisdom ter uitvoering van het voorschrift van canon 1243 CIC een modelreglement voor het beheer van een begraafplaats van een R.-K. parochie van de Nederlandse R.-K. Kerkprovincie vastgesteld.

De gezamenlijke locatieraden en de inmiddels gevormde “Werkgroep Begraafplaatsen” met vertegenwoordigers uit alle locaties hebben aan de hand van dit model en de reeds bestaande reglementen gewerkt aan het onderhavige document; “Reglement voor de begraafplaatsen van de parochie Lumen Christi” ingaande 1 januari 2011.

Dit document is door het parochiebestuur goedgekeurd en door de bisschop vastgesteld.

Parochiebestuur Lumen Christi

Denekamp, september 2011

Reglement, toelichting en Grafakte kunt u hieronder downloaden

Huishoudelijk reglement voor de begraafplaats van de locatie Beuningen. Deze bevat o.a. de voorschriften van de grafplaats en de tarieven.

Reglement voor de begraafplaatsen van de parochie Lumen Christi

Toelichting op het Begraafplaatsreglement

Grafakte voor een particulier graf

In 1803 werd De Lutte een zelfstandige parochie met een eigen kerk, toen nog schuurkerk.

In 1831 werd een zogenaamde waterstaatskerk gebouwd. Deze kerk had de hoofdingang bij het kerkhof, aan het Lutterkerkpad. De huidige kerk werd in 1931 gebouwd op dezelfde plaats als de waterstaatskerk van toen. Echter de ingang kwam nu aan de andere kant. Uit de oude waterstaatskerk zijn nog heel wat voorwerpen bewaard gebleven. Een tweetal kroonluchters, het kruis dat nu bij de gedachteniskapel hangt en de doopvont stammen nog uit die tijd. Ook de meeste gebrandschilderde ramen met bepaalde voorstellingen uit het leven van Jezus Christus en zijn Kerk zijn opnieuw in de huidige kerk geplaatst. Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan de restauratie van deze prachtige ramen.

Midden jaren 90 werd het idee geboren om een compleet nieuw parochiecentrum te bouwen inclusief aula, pastorie en de nodige opberg- en vergaderruimtes. Om dit alles te kunnen financieren werd voor een stuk grond van de parochie aan het Pastoor Rüdingpad een bouwvergunning aangevraagd en vervolgens als bouwgrond verkocht. Besloten werd tot het herbouwen van het parochiecentrum in de oude stijl. Aan de hand van foto’s van de oude pastorie die begin jaren 70 was afgebroken, is de tekening gemaakt voor het nieuwe parochiecentrum inclusief pastorie.

De ruwbouw werd uitgevoerd door de plaatselijke aannemer en voor de afwerking werd een beroep gedaan op een groep van circa 50 vrijwilligers. In januari 2001 kon het karakteristieke gebouw in gebruik worden genomen.  In 2002 kon dankzij geld uit een cultuur historisch subsidiepotje van de provincie Overijssel, een kleine bijdrage van de gemeente Losser en de inzet van een grote groep vrijwilligers de herinrichting van de pastorietuin rondom het parochiecentrum worden gerealiseerd.

In 2006 is het parochiecentrum uitgebreid met een dagkapel die ook vanuit de kerk bereikbaar is. Deze kapel wordt gebruikt voor de doordeweekse vieringen en als condoleanceruimte.

Het kerkhof in De Lutte ligt direct achter de kerk en is de afgelopen decennia een aantal keren uitgebreid. Achter op het kerkhof is eveneens de mogelijkheid om urnen te plaatsen. Enkele jaren geleden is er op het kerkhof bovendien een strooiveldje aangelegd waar de as van overleden mede-parochianen uitgestrooid kan worden.

Als enige geloofsgemeenschap van Lumen Christi beschikken we ook nog over een 7 hectare groot “kerkebos”.  Vanwege een processie-verbod op de openbare wegen kocht pastoor Geerdink rond 1840 een stuk grond en liet dat als bos aanplanten. Zo konden de processies op eigen grond worden gehouden.

Op dit moment zijn we bezig met een “revitalisatie” van het bos en de renovatie van de in het kerkebos gelegen blokhut van Jong Nederland.

De Nederlandse R.-K. Kerkprovincie telt ongeveer negenhonderd parochiële en katholieke begraafplaatsen. De zorg voor de overleden geloofsgenoten wordt tot op de dag van vandaag in veel parochies door de eigen geloofsgemeenschap verricht. Het gaat er daarbij om dat zoveel mogelijk rekening wordt gehouden met de wensen van de nabestaanden en tegelijkertijd ook met de eisen van een zorgvuldig en doelmatig beheer van de begraafplaatsen. De Wet op de Lijkbezorging van 1 juli 1991 legde aan houders van begraafplaatsen nieuwe verplichtingen op. In datzelfde jaar verscheen voor de begraafplaatsen van de Kerkprovincie het modelreglement en werd aan beheerders van begraafplaatsen aanbevolen hun reglementen aan te passen aan de voorschriften van de toen nieuwe Wet. In 2009 heeft er een herijking van de wet uit 2006 plaatsgevonden. Deze nieuwe Wet op de lijkbezorging is ingegaan in januari 2010. Het afgelopen jaar is er daarom gewerkt aan het samensmelten van de verschillende reglementen welke binnen de diverse voormalige parochies van Lumen Christi van kracht waren. Met dit nieuwe reglement vervallen alle voorgaande. Het Wetboek van Canoniek Recht beveelt aan eigen kerkhoven te hebben daar waar het kan (canon 1240). Het particuliere recht dient, als blijk van de katholieke identiteit, passende normen betreffende gedragsregels op de kerkhoven vast te leggen (canon 1243). De Nederlandse bisschoppen hebben ieder voor hun bisdom ter uitvoering van het voorschrift van canon 1243 CIC een modelreglement voor het beheer van een begraafplaats van een R.-K. parochie van de Nederlandse R.-K. Kerkprovincie vastgesteld.

De gezamenlijke locatieraden en de inmiddels gevormde “Werkgroep Begraafplaatsen” met vertegenwoordigers uit alle locaties hebben aan de hand van dit model en de reeds bestaande reglementen gewerkt aan het onderhavige document; “Reglement voor de begraafplaatsen van de parochie Lumen Christi” ingaande 1 januari 2011.

Dit document is door het parochiebestuur goedgekeurd en door de bisschop vastgesteld.

Parochiebestuur Lumen Christi

Denekamp, september 2011

Reglement, toelichting en Grafakte kunt u hieronder downloaden

Reglement voor de begraafplaatsen van de parochie Lumen Christi

Toelichting op het Begraafplaatsreglement

Grafakte voor een particulier graf

Ten alle tijden moet eerst bij de locatieraad worden aangevraagd of een buitenparochiaan begraven mag worden op het kerkhof alhier.

In een register van kerkelijke tienden uit het jaar  1276 komt Denekamp (Demnichem) voor het eerst voor als een zelfstandige parochie.

Maar al in de 10e eeuw moet er een kapel hebben gestaan waarschijnlijk gesticht door de abdis van het vrouwenklooster in Metelen.

De St. Nicolaas, zoals die  majestueus torent boven het Nicolaasplein, wordt architectonisch als zeer opmerkelijk beschouwd. Het oudste gedeelte, romaans uit de 12de/13deeeuw en daaraan gebouwd in neo-gotische stijl de koepelkerk begin 20ste eeuw.

Pentekening R.K. Kerk Denekamp 1729 (bron: regiocanons.nl)

In de toren hangen de drie beroemde klokken die ons ter kerke roepen, met droeve klanken onze dood wereldkundig maken en ons uitgeleide doen naar onze laatste rustplaats maar bovenal op blijde toon de Christelijke feestdagen verkondigen èn ons kond doen van andere  wereldse blijde gebeurtenissen.

Een grondige restauratie werd voltooid eind 2010.

Uit de Nicolaasparochie  komen de parochie O.L.V. van Altijddurende  Bijstand te Beuningen en de St. Jozef parochie te Noord Deurningen voort.

Opmerkelijk dat deze parochies niet de naam van de moederparochie hebben gekregen wat in vele andere gevallen wel het geval is geweest. Zie Tilligte en Lattrop de Simon en Judas parochie die voortkomen uit de Simon en Judas parochie in Ootmarsum.

De Nederlandse R.-K. Kerkprovincie telt ongeveer negenhonderd parochiële en katholieke begraafplaatsen. De zorg voor de overleden geloofsgenoten wordt tot op de dag van vandaag in veel parochies door de eigen geloofsgemeenschap verricht. Het gaat er daarbij om dat zoveel mogelijk rekening wordt gehouden met de wensen van de nabestaanden en tegelijkertijd ook met de eisen van een zorgvuldig en doelmatig beheer van de begraafplaatsen. De Wet op de Lijkbezorging van 1 juli 1991 legde aan houders van begraafplaatsen nieuwe verplichtingen op. In datzelfde jaar verscheen voor de begraafplaatsen van de Kerkprovincie het modelreglement en werd aan beheerders van begraafplaatsen aanbevolen hun reglementen aan te passen aan de voorschriften van de toen nieuwe Wet. In 2009 heeft er een herijking van de wet uit 2006 plaatsgevonden. Deze nieuwe Wet op de lijkbezorging is ingegaan in januari 2010. Het afgelopen jaar is er daarom gewerkt aan het samensmelten van de verschillende reglementen welke binnen de diverse voormalige parochies van Lumen Christi van kracht waren. Met dit nieuwe reglement vervallen alle voorgaande. Het Wetboek van Canoniek Recht beveelt aan eigen kerkhoven te hebben daar waar het kan (canon 1240). Het particuliere recht dient, als blijk van de katholieke identiteit, passende normen betreffende gedragsregels op de kerkhoven vast te leggen (canon 1243). De Nederlandse bisschoppen hebben ieder voor hun bisdom ter uitvoering van het voorschrift van canon 1243 CIC een modelreglement voor het beheer van een begraafplaats van een R.-K. parochie van de Nederlandse R.-K. Kerkprovincie vastgesteld.

De gezamenlijke locatieraden en de inmiddels gevormde “Werkgroep Begraafplaatsen” met vertegenwoordigers uit alle locaties hebben aan de hand van dit model en de reeds bestaande reglementen gewerkt aan het onderhavige document; “Reglement voor de begraafplaatsen van de parochie Lumen Christi” ingaande 1 januari 2011.

Dit document is door het parochiebestuur goedgekeurd en door de bisschop vastgesteld.

Parochiebestuur Lumen Christi

Denekamp, september 2011

Reglement, toelichting en Grafakte kunt u hieronder downloaden

Reglement voor de begraafplaatsen van de parochie Lumen Christi

Aanvulling op het kerkhofreglement

Toelichting op het Begraafplaatsreglement

Grafakte voor een particulier graf

Een steun hadden de Lattropper Katholieken in de adellijke familie Bentinck op Brecklenkamp, die een huisgeestelijke op hun huis onderhield. Toen er wat meer godsdienstvrijheid kwam, werd de Heilige Dienst bij beurten verricht ten huize van Scholte Lubberink te Lattrop en van Scholte Varwick te Tilligte.

Aldus lezen we in “Kerkelijk en wereldrijk Twente”. Historische schetsen, door W.G.A.J. Roring.

Lattrop-Breklenkamp werd in 1816 van de oorspronkelijke parochie Ootmarsum afgescheiden en in 1818 als officiële zelfstandige parochie opgericht. Als eerste pastoor werd in dat jaar benoemd Johannes B. Vinke. De in 1819 gebouwde “Waterstaatskerk” kreeg dezelfde patroonheiligen als die van de oorspronkelijke parochie Ootmarsum: De H.H. Simon en Judas.

Pastoor Brandts (1914-1932) was een echte “bouwheer”. Nadat er eerst onder zijn bestuur een school is gebouwd in het begin van de twintiger jaren, kwam in 1925 de bouw van een nieuwe kerk aan de beurt.

De in slechte staat verkerende kerk werd in 1925 afgebroken en op dezelfde plaats werd de huidige kerk en de pastorie gebouwd.

Voltooid en ingewijd in 1926. De bouwpastoor was J.W.J. Brandts, die van 1914-1932 de parochie bestuurde. Zijn naam is o.a. in ere gehouden doordat een straat in Lattrop naar hem is genoemd.

De kerk van de H.H. Simon en Judas is niet alleen een mooie kerk van buiten maar vooral van binnen. Het eerste wat je opvalt is misschien wel de prachtige stenen gewelven. Het metselen hiervan was een vak op zichzelf. Hiervoor had de aannemer (G. de Kenkelder uit Arnhem) de beschikking over enkele Italiaanse vakmensen. Eerst maakte men een soort bekisting, waarna daarop in het gekozen motief de stenen gemetseld werden.

Direct nadat de laatste steen gelegd was, werd de bekisting verwijderd. Het plafond zakte hierdoor enkele centimeters en zat als gevolg daarvan rotsvast.

Het is een “kleurige”kerk, dank zij de mooie glas-in-lood ramen maar ook door de fraaie kruisweg van Italiaans mozaïekwerk. Deze werd in 1937 aangebracht, onder pastoor H.J. Kempers, die de parochie bestuurde van 1932-1941.

Nogal wat oude beelden, die beslist geen kunstwerken waren, zijn verdwenen. Wat echter gebleven is, is de moeite waard. Links vooraan tegen de eerste pilaar: een z.g. Piëta. Dit beeldje dateert uit het einde van de 15e  eeuw.

Rechts vooraan tegen de eerste pilaar: een beeldje van St. Anna- te- Drieën: de H. Moeder Anna met Maria en het kindje Jezus. Oorspronkelijk uit het begin van de 16e  eeuw. Later ondeskundig “gerestaureerd” of bijgesneden. Vermoedelijk ontbraken bepaalde delen en heeft men “er nog wat van willen maken”.

Links tegen de 2e pilaar: een z.g. “marianum”: een deel van twee tegen elkaar geplaatste Mariabeelden met kind, wat dateert uit het eerste kwart van de 16e eeuw.

Rechts tegen de tweede pilaar: een beeld van Christus, de Man van smarten. Oorspronkelijk uit de 17e eeuw. Later bijgesneden. Al deze 4 beelden zijn van eikenhout vervaardigd. Waar ze vandaan komen is tot nu toe niet achterhaald. Mogelijk uit het Duitse Klooster Frenswegen, toen dit werd opgeheven, of uit de oude huiskapel op Breklenkamp.

Verder ziet men o.a. tegen de achterste pilaren de beelden van de 2 patroonheiligen, de apostelen Simon (met zaag en boek) en Judas (met knots en boek). Ze dateren van ca. 1830.

Achter in de kerk links: In 1992 is hier een rouwkapel gemaakt. Door deze voorziening zijn de mensen van Lattrop en Breklenkamp niet meer afhankelijk van andere instanties. Vroeger was op deze plaats een doopkapel met fontein gesitueerd. Deze doopfont is naar de voorkant van de kerk verhuisd, bij het Maria- altaar.

In 1994 zijn achter in de kerk een viertal banken verwijderd en zijn aan beide zijden muurtjes gemetseld. In deze muurtjes zijn 4 tableaus opgenomen, nl.: Willibrordus, Bonifatius, Plechelmus en Servatius, die de vier stichters van de kerk in Nederland moeten uitbeelden. Deze tableaus zijn in de jaren vijftig onder pastoor Leferink vrijgekomen bij de verwijdering van de oude preekstoel.