We hebben nog zo ons best gedaan, we hebben allerlei dokters afgelopen, maar het is niks geworden. Ik hoor alleen maar, je zult er mee moeten leren leven.
Ze hebben allemaal dezelfde opvoeding gehad, we hebben hen meegegeven dat ze goed moesten oppassen, en toch is één van de kinderen verslaafd geraakt, allerlei afkickklinieken bezocht, maar ondanks alle behandelingen, is hij nog steeds verslaafd.
Onze zoon had een goed stel hersens, hij deed fluitend de middelbare school, maar op de universiteit ging het helemaal mis, nu rijdt hij als vrachtwagenchauffeur door Europa.
Vroeger gingen ze braaf mee naar de kerk, was er niets aan de hand, en toch laat onze jongste dochter hun kinderen niet meer dopen, ze moeten later maar zelf beslissen wat ze willen.
Als vrijwilliger zet ik mij met hart en ziel in voor de kerk, maar onze kinderen willen er niets van weten, zij gaan liever op zondag sporten, uitslapen en gezellig ontbijten met verse croissantjes van de bakker. Elke zondagmorgen zien we ze hier het kerkplein oversteken, onder de ogen door van Simon en Judas, maar het brood bij de bakker voelt voedzamer dan het geestelijk voedsel in deze kerk.
Lieve mensen, u, herkent zich wellicht in de woorden van Petrus: De hele nacht hebben we gezwoegd, maar we hebben niets gevangen. Je had het zo graag anders gewild, je hebt er alles voor gedaan, maar uiteindelijk liep het helemaal anders. Het net waarmee je een grote oogst hoopte binnen te halen, bleef leeg, en zelf bleef je achter in een desillusie, weg jouw dromen!
Het net raakte langzamerhand leeg, zo moeten ook vele pastores, kerkleiders en gelovigen hebben gedacht, nu zoveel mensen de laatste decennia afhaakten. De traditionele manier van mensen vangen voor het geloof werkte niet meer. Ook het idee om vissers uit het buitenland te halen om de traditionele kerk te redden heeft niet het gewenste effect. Moeten we het net misschien niet over een andere boeg gooien, de onbekende diepte in, nu de traditionele wijze van kerk-zijn de moderne, mondige mens niet meer aanspreekt? Waarom alleen maar vertrouwen op de oude Traditie, in dogma’s gegoten, inmiddels gestolde waarheden, invulling van het gewijde ambt, waarin velen zich niet meer herkennen. Zouden we niet meer vertrouwen moeten hebben in een andere wijze van kerk-zijn, die meer aansluit bij de hedendaagse leefwereld van mensen? Met mooie liederen en teksten, mooie vieringen alleen, redden we het niet.
En wat te zeggen van het geloof en de leven wekkende kracht van vrouwen? Zijn zij het niet die op biologische wijze nieuw leven de wereld indragen? Met de oude vissersmethode en met mannen alleen zullen we de Kerk niet redden. Aan de vrouwen zal het niet liggen!
Paus Franciscus nodigt ons uit om mee te denken over de Kerk van de toekomst, die als onderwerp op de agenda staat voor de bisschoppensynode in 2023. Ook onze parochie probeert met diverse parochianen uit diverse werkgroepen en besturen te verwoorden en te inventariseren wat er aan de basis leeft. En dan maar hopen dat onze bisschoppen de vruchten van de Geest die in de parochies waait en leeft ook daadwerkelijk meeneemt naar Rome. Ervaringen uit het verleden zijn daarbij niet altijd garanties voor de toekomst gebleken. Zo hoorde ik onlangs een parochiaan zeggen: ik weet niet wat er uit komt, maar als ik een bisschop hoor zeggen dat je er niet op moeten rekenen dat de kerk verandert, dan heb ik er geen vertrouwen in. Paus Franciscus nodigt ons uit vooral naar elkaar te luisteren en proberen te ontdekken waar onder ons de Heilige Geest waait, waar Zij ons de weg wijst naar de kern van het geloof. Probeer het geloof te ontdekken in mensen die de kerk de rug hebben toegekeerd of los van de kerk zijn opgegroeid, probeer te vissen in een vijver die niet eeuwenlang al is overbevist, maar gooi je net uit in een onbekende diepte, en vertrouw erop dat Jezus je nu ook helpt aan een overvloedige oogst. Kerk gooi je angst overboord, deel je patent op de Waarheid en de Heilige Geest, blijf niet hangen in het verleden, maar vertrouw op Gods Geest die leidt naar een nieuwe toekomst! Amen.
Lattrop/Ootmarsum,
pastor Jan Kerkhof Jonkman