Lieve pelgrims, Ik herinner mij nog de keren dat we als kind weer uit school thuis kwamen en er op het eerste oog niemand te bekennen was. De eerste vraag die je dan stelde was: Waar is mamma? Je wist dat ze er moest zijn, maar je zag haar op dat moment niet. Het maakte je wat onzeker. Ja, hier ben ik, zei ze dan, en dan was je blij, je vertrouwde op haar, je was blij haar weer te zien. Zo zal het u ook ongetwijfeld zijn gegaan in uw kindertijd, toen voor u de ouders heel belangrijk waren, ze waren er in principe altijd voor je, je kon op hen vertrouwen, ze beschermden je voor gevaar en onzekerheid. Je ouders, ze waren de vaste bakens in jouw leven en in hun gezelschap kon je niets overkomen. Maar langzaam aan werd je volwassener, ging je meer zelf verantwoordelijkheid dragen, maar ze bleven op een afstand nabij om in geval van nood, jou bij te staan. Je leerde langzaam te vertrouwen op jezelf, je eigen kompas, en met vallen en opstaan leerde je de wereld ontdekken en je er toe te verhouden.
Maar lang niet altijd liep het goed af, sommigen hadden meer begeleiding en bevestiging nodig dan de ander. Soms omdat je onverwachte tegenslag ontmoette op jouw levensweg, die je onzeker maakte, soms omdat je een beperking had. Gelukkig waren er dan de ouders die je bijstonden en weer gerust stelden. Zo kon je je altijd verlaten op jouw ouders, zij gaven je het vertrouwen dat het weer goed kwam.
Vertrouwen is belangrijk om goed in het leven te kunnen staan. Het is een belangrijke basisvoorwaarde, niet alleen voor het leven maar ook voor je geloof. Ja soms is dat blindelings vertrouwen ooit geschonden door de ouders of opvoeders, en heeft het schade aangericht die je heel jouw leven nog voelt. Het heeft jou kwetsbaar gemaakt en heeft wonden en breuken achtergelaten die moeilijk te helen zijn. Pijnlijk is dat ook geschied in onze Kerk. Want wie kon je nog wel vertrouwen, op wie kan ik mij nog absoluut verlaten? Vandaag lezen we ook zo ’n verhaal, waarbij de leerlingen in zwaar weer verkeerden in de boot op het meer. Er heerste een zware wind die de golven tegen de boot sloegen. Zo kan het soms ook gaan in ons eigen leven, daarin kabbelt het water niet altijd kampjes tegen onze levensboot, maar kan het opeens zwaar weer gaan worden. Zoals op het moment dat je te horen krijgt dat je ongeneeslijk ziek bent, wanneer je je partner ineens door de dood ziet wegvallen, of wanneer je hoort dat jouw dochter gaat scheiden, of werkeloos wordt. Dan verkeer je in zwaar weer en weet je niet waar je het moet zoeken. Ja soms dreig je net als Petrus in het water weg te zakken omdat het gevaar sterker is dan jij zelf. Ja, het kan zeker spoken in jouw leven waardoor je geen zicht meer hebt op de werkelijkheid. Zo was ook het geval bij de leerlingen die Jezus, de reddende engel, als een spook zagen. Maar wanneer Petrus met Jezus weer in de boor zit, gaat de wind liggen.
Zo, lieve mensen gaat het ook met ons geloof. Op zulke spannende momenten kan het een zegen zijn dat je nog geloof hebt, dat Jezus tegen jou zegt: Rustig maar, wees gerust, ik ben er! Je kan onvoorwaardelijk op Mij vertrouwen. Hoop en troostvolle woorden van Jezus tegen zijn leerlingen, maar ook tot ons, wij kunnen op Hem rekenen.
Maar niet alleen Jezus, ook Maria speelt een belangrijke plaats in dit verhaal van vertrouwen. Zoals wij onze ouders blindelings konden vertrouwen, zo mogen wij erop vertrouwen dat Maria er altijd voor ons is. Hier in Kevelaer hebben mensen dat eeuwenlang ervaren. Hier heeft zij zich ooit op de heide geopenbaard als de troosteres van de bedroefden. Onze ouders en voorouders trokken hier al naar toe om hun harten, hun zorgen, hun twijfels , hun moeilijkheden waarmee ze werden geconfronteerd, hier neer te leggen bij haar. In grote letters staat het ook geschreven op de Genadekapel: Consolatrix Afflictorum. Zo nodigt Maria ons ook uit in 2023 om bij haar, de vrouw die er altijd voor ons is, ons hart uit te storten en haar te vragen om bijstand. Dat ook wij het uithouden en onze problemen te boven komen. Dat haar godsvertrouwen ons ook mag sterken in ons wankel geloof. Maria van Kevelaer, bid voor ons! Amen.
Kevelaer, 25 augustus 2023, Pastor Jan Kerkhof Jonkman