Overwegingen
Al enkele keren heb ik met pelgrims het Holocaustmuseum Yad Vashem bezocht in Jeruzalem. Een monument dat ons moet blijven herinneren aan de Joodse slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog, dat ons moet blijven herinneren aan de misdaden tegen het Joodse Volk, de massale vernietigingskampen, opdat wij niet weer in dezelfde fout terugvallen. Al wandelend door dit museum wordt je duidelijk hoe gruwelijk deze periode is geweest en vraag je je af hoe de mensheid tot zoiets in staat is geweest. Hoe heeft het kunnen gebeuren dat zij zo zijn afgedwaald van onze menselijke beschaving, de menselijke waardigheid gruwelijk hebben geschonden en massaal, gewetenloos, menselijk leven hebben vernietigd. Frappant is dat een groot deel van het museum zich onder het maaiveld bevindt, wat aangeeft dat datgene wat dit monument ons laat zien, het daglicht niet kan verdragen. Een volk afgedwaald van de beschaving, dwars tegen alle menselijke, christelijke waarden en normen in, dwars tegen Gods schepping, tegen zijn Liefde en rechtvaardigheid in, veroorzaakte een donkere wolk boven Europa, en verduisterde Gods Licht van Liefde, trouw, vrede en goedheid jegens de mens en de schepping. Yad Vashem, dit monument moet ons waarschuwen om nooit meer te vervallen in oude fouten, in fout gedrag. De naam: Yad Vashem, betekent: Vinger…Hand, verwijzend naar de profeet Jesaja, waarin de profeet zegt dat God ons niet in de steek laat, dat Hij het recht handhaaft, dat Hij redding, nieuwe toekomst brengt. Ook dat is in de bouw tot uitdrukking gebracht, want bij het uitgaan van het museum loop je tegen een helling op, naar een balkon. En vanaf dat balkon die je het nieuw opgebouwde Jeruzalem aan je voeten liggen. M.a.w.: God geeft altijd nieuwe toekomst.lees verder… 4e Zondag in de Veertigdagentijd: Kies voor het Licht, kies voor het goede!
Overwegingen
Misschien stuit het verhaal van Abraham u ook tegen de borst en denkt u: hoe kan dit verhaal van het offeren van kinderen toch voorkomen in de Bijbel. Hoe kan je met je gezonde verstand jouw eigen kind de keel doorsnijden en als een brandoffer een God opdragen. Gelukkig krijgt het op het laatst een verrassende en gelukkige wending. Door de tussenkomst van de Engel wordt de jongen gered. Abraham breekt daarmee met de gewoonte uit die tijd, dat de eerstelingen van land, dier en mens aan de goden werden geofferd om hen goedgunstig te zijn. In trouw aan zijn cultuur en godsvertrouwen is hij aanvankelijk bereid afstand te doen van zijn zoon, maar dan ontdekt hij dat God geen mensenoffers wil. Hij geeft hem de opdracht van zijn zoon te houden en hem de ruimte te geven om te worden wie hij wil.
Het is toch je kind, en je kind wil je beschermen en koesteren. Maar te veel bescherming kan ook verstikkend werken. Leren loslaten van iets dat je dierbaar is, vraagt je leven lang leren. Leren om je kind los te laten zodat ze zelfstandig hun eigen weg vinden.lees verder… Tweede Zondag in de Veertigdagentijd: Geroepen om los te laten!
Overwegingen
Naar aanleiding van de coronamaatregelen zijn er de laatste maanden, weken en dagen vele Nederlanders in ons land die in opstand gekomen tegen het gezag van de regering. Ze twijfelen aan de goede bedoelingen van onze regering, ze beschuldigen hen ervan dat zij ons een onjuist beeld geven van de corona epidemie, dat de regering ons niet de waarheid vertelt en het virus gebruikt om onze vrijheid af te pakken. Veel nepnieuws is door hen verspreid via de media, waar zelfs bekend Nederlanders via vlogs op de social media aan mee deden. Tijdens demonstraties lappen ze de coronaregels, die ingevoerd zijn om onze gezondheid te beschermen, aan hun laars, ze houden geen afstand en dragen geen mondkapjes. De Staat is onze vijand, daar moeten we oorlog tegen voeren. Het afgelopen weekend heeft dit tot hevige rellen en plunderingen geleid, waarbij de politie, Marechaussee en ME werden aangevallen en bekogeld met steen, vuurwerk en alles wat ze los konden vinden op straat. Door veelvuldig gebruik van Capuchon en mondkapje verhulden ze hun echte identiteit, onderwijl elkaar ophitsend met geweld hun ontevredenheid en onrecht de beschermers van onze democratische samenleving te lijf te gaan. Zelfs testraten en ziekenhuizen waren niet meer veilig. De kranten en de media reageerden vol afschuw op deze verwarde en agressieve geesten, waar natuurlijk een dieper probleem achter zit, die de openbare orde en het leven verstoorden. Bezetenen van onreine geesten in onze tijd, die in het gezag, de dokters en verpleegkundigen, de politie en de hulpverleners, die dag en nacht voor ons werken om de pandemie onder controle te krijgen, het zwijgen willen opleggen.lees verder… Vierde Zondag door het Jaar: Macht of gezag!
Overwegingen
Ik herinner mij nog als de dag van gisteren, toen 34 jaar geleden de pastoor van de Blasiusparochie uit Delden tegen mij zei, na afloop van een vergadering van het parochiebestuur die mij gekozen had tot voorzitter: Jan, ik vind dat jij diaken moet worden! Een vraag die mij net als de jonge Samuël in de Eerste lezing overviel. Het was als het ware een stem van buitenaf die mij riep tot een keuze voor de kerk, een keuze om Gods werk levend te houden in een samenleving waarin Gods stem, die eeuwenlang zekerheid en houvast had geboden aan onze voorouders verstomde en hier en daar weggevallen was. Geroepen worden een keuze te maken voor de stem die opriep tot barmhartigheid, medemenselijkheid, naastenliefde en vrede in een samenleving die steeds meer verhardde en op hol sloeg, aangewakkerd door een oproep tot zelfredzaamheid, tot egoïsme en het zeker stellen van het eigen belang. Het voelde als een stem die mij bevestigde wat reeds lange tijd al sluimerde in mijn hart, n.l. om het dovende Licht van Gods aanwezigheid in onze samenleving brandend te houden, om zijn Barmhartigheid present te stellen in een steeds meer verhardende samenleving.lees verder… Tweede Zondag: Welke stem volgen wij?
Overwegingen
Na de Tweede wereldoorlog trokken veel Nederlanders naar Australië, Canada en Nieuw Zeeland, op zoek naar een betere toekomst. Hun beginjaren waren geen gemakkelijke jaren, zo hoorde ik vele jaren later van een niet onbemiddelde boerendochter, die met haar grote liefde de droom had van een mooie boerderij. We werden, zo vertelde ze, de eerste tijd ondergebracht in een soort kippenhok, en met hard werken hebben ze uiteindelijk een mooie boerderij opgebouwd. Maar na verloop van tijd kwam ook de heimwee opzetten, sommigen wilden wel naar huis terug kruipen, maar vaak was er geen weg terug. Geen geld of kinderen die er geworteld waren, kleinkinderen die ze niet konden missen, weerhield hen van terugkeer. En als ze jaren later weer terug kwamen in hun vaderland en zagen hoe de samenleving zich hier had ontwikkeld, vroeg menigeen zich af of de goede keuze hadden gemaakt, of ze wellicht ook hier in Nederland niet hun levensgeluk hadden kunnen vinden.lees verder… Driekoningen: op zoek naar het ware geluk
Overwegingen
Na een onwerkelijk stille nacht hebben we het jaar 2020 achter ons gelaten. Nog nooit is het verlangen zo groot geweest naar een nieuw jaar dan de afgelopen maanden. Er zullen weinigen moeite hebben om 2020 achter zich te laten, het jaar waarin het coronavirus op indringende wijze ingreep in het leven van mensen en de samenleving plat legde. Het jaar van de vele zieken en doden, het jaar waarin coronapatiënten in eenzaamheid stierven zonder de nabijheid van hun dierbaren, waarin we in zeer kleine kring afscheid moesten nemen van onze dierbaren, het jaar waarin de vanzelfsprekendheden als handen schudden en knuffelen uit den boze waren. Het jaar van de anderhalve meter afstand, terwijl er juist behoefte was aan nabijheid. Maar er gloort hoop aan de horizon, nieuw licht uit een donkere coronanacht, de komst van een vaccin, dat ons hopelijk weer in staat stelt tot een normaal leven. Weer terug naar het normaal, zo was het verlangen.lees verder… Nieuwjaar 2020: Zegen onze levensweg
Overwegingen
Kerstmis 2020 zullen wij niet zo snel vergeten, de Kerst waarin we echt voelden dat de duisternis als een grauwe sluier over onze donkere aarde hing, het jaar waarin een onbeduidend virus het openbare leven verlamde, waarvoor ook de machtigen en rijken hun hoofd moesten buigen. Een virus dat ons dwong afstand te houden en ons tegenhield in de menselijke nabijheid. Het dwong ons tot thuis blijven, tot lege winkelstraten, volkswijken met een levenloze blik, tot mensen die in sterk verlangen naar de nabijheid van hun dierbare familie en vrienden, hun deuren op slot moesten houden. En dat op het feest, dat wereldwijd wordt gevierd, waarop we ons zo verheugen, om samen onze verbondenheid met elkaar rond een rijk gevulde tafel te vieren. Maar Kerst 2020 is anders dan andere jaren. Terwijl we meer dan ooit verlangen we naar warmte en licht, naar samenzijn en liefde, ervaren we door de lock-down koele afstand en eenzaamheid. Dit jaar is het een afgeschaald, sober feest, dat velen gescheiden van elkaar doorbrengen.lees verder… Overweging: Kerstmis 2020
Overwegingen
Wegenbouw is in onze samenleving Bigg Bussiness… Dag en nacht wordt er gewerkt om onze snelwegen uit te bereiden en in zo goed mogelijk conditie te houden, want we moeten ons zo snel mogelijk kunnen verplaatsen van A naar B. Files kosten alleen maar handen vol geld, horen we het bedrijfsleven roepen. En ook al blijkt dat het openbare verkeer er na de corona anders uitziet en mensen voor hun werk minder de weg op gaan, onze minister van Verkeer en Waterstaat, Cora van Nieuwenhuizen, blijft volharden in haar plannen dat er meer asfalt bij moet komen, dat dit ons nog meer welvaart bezorgt, alsof dat ook tegelijk meer welzijn inhoudt. Zo worden er rechte lijnen getrokken dwars door natuurgebieden heen, ondanks dat we steeds meer tot het besef komen dat we niet overleven zonder die kostbare natuur. Bruggen, viaducten, tunnels, het gaat allemaal ten koste van de natuur, terwijl is bewezen dat na uitbreiding van een snelweg, deze gelijk weer dichtslibt met files. Maar de wegenbouwers zijn maar wat blij met onze minister, die maar één doel voor ogen heeft: nog meer asfalt om mensen zo snel mogelijk op hun plaats van bestemming te krijgen.
lees verder… Tweede Zondag in de Advent: Er is nog steeds asfalt tekort
Overwegingen
Ouders vinden het voor hun kinderen erg belangrijk dat ze na de basisschool op een voor hen goede plek terecht komen, zodat ze volop hun leertalenten kunnen ontwikkelen, en dat ze het liefst zo hoog mogelijk op de maatschappelijke ladder terecht komen. Van docenten hoor je vaak dat ouders hun kinderen overschatten, en dat ze neerkijken op andere talenten, zoals praktische vaardigheden en vakmanschap. Toen ik van de Lagere School kwam, was volgens de hoofdonderwijzer voor mij het Lyceum of de MULO niet weggelegd. Daardoor belandde ik op de Lagere Landbouwschool in Denekamp, een school waar ik mij eigenlijk niet op m’n plek voelde. Na een jaar ben ik toch verkast naar de MULO, geen eenvoudige start, maar uiteindelijk heb ik toch mijn doctoraal diploma gehaald aan de Katholiek Universiteit in Utrecht. Hadden ze mijn talenten dan toch onderschat? Blijkbaar zat er toch meer in mij dan een toekomst op de boerderij. Maar wat bovenal heeft meegespeeld is mijn innerlijke motivatie, mijn drijfveer om mijn hart te volgen. Zo belandde ik uiteindelijk op de plek waar ik van kinds af aan al naar verlangde en verwisselde de vruchtbare akker van de Wieker Es voor Gods akker. Een keuze waar ik nimmer een dag spijt van heb gehad, want hier kon ik mijn talenten ten volle ontplooien en ten dienste stellen aan de medemensen.
Datzelfde heb ik als docent en studieleider bij mijn studenten geprobeerd toen ze vaak zonder voldoende opleiding aan de deur klopten van de Theologieopleiding, om van hun motivatie en talenten hun kracht te maken. Vaak met veel succes. Nog altijd kan ik genieten van deze prachtige mensen die nu in het pastoraat volop tot hun recht komen.
Eveneens kan ik genieten wanneer ik in de garage ben en een hele jonge automonteur vol passie en overgave zie sleutelen van mijn auto, want het is fantastisch dat je zo van je hobby je werk kunt maken en zo dienstbaar kunt zijn voor je medemens.lees verder… 33E ZONDAG: Ga goed om met je beginkapitaal
Overwegingen
Energie is een belangrijke factor binnen onze economie. Wanneer de olieprijzen op en neer gaan is dit meteen te merken in onze economie. We merken dit ook meteen aan de bezinepomp, waar in onzekere tijden de benzineprijzen flink op en neer kunnen gaan als knikkers in een glazen bak. We zijn afhankelijk van energie, was het vroeger vooral energie, opgewekt door onze prachtige, historische windmolens, later steenkool en nu nog vooral aardgas en olie. We zijn volledig afhankelijk van de energie bronnen. Het is dan ook een belangrijke factor in onze industriële samenleving. Je zou wel mogen zeggen dat door de aderen van onze samenleving olie stroomt, in plaats van bloed. Zo speelt olie niet alleen een belangrijke rol in onze wereldeconomie, maar was dat ook het geval in de tijd waarin ons Evangelieverhaal afspeelt over de tien bruidsmeisjes. In die dagen was olie ook een belangrijk smeermiddel in de samenleving. Olie geperst uit olijfbomen, die toen veelvuldig voorkwamen in het landschap. Olijfbomen was een teken van voorspoed, zoals de exorbitante rijkdom die we zien in onze golfstaten. Olie was een noodzakelijke, dagelijkse behoefte, net als water en brood. Je had het nodig om licht te maken en voor de bereiding van het dagelijks voedsel.lees verder… 32e Zondag: Houd je lamp brandend !
Overwegingen
Wanneer we een dierbare moeten loslaten dan blijft er nog veel achter dat ons aan hem of haar herinnert. Dat kunnen materiële dingen zijn, zoals een mooie sierraden die moeder of oma heeft gedragen, een mooi horloge van vader, maar het kunnen ook herinneringen zijn van trouw, liefde en de kostbare geborgenheid die zij jou hebben gegeven.
Zo herinner ik mij dat ik graag één herinnering van mijn vader wilde hebben, n.l. zijn bijna versleten rozenkrans, het gebedssnoer dat hij heel zijn leven mee heeft gedragen, de gebedskralen die dagelijks door zijn ruwe handen gleden, wanneer hij zijn leven aan God toevertrouwde en bad voor zijn dierbaren. Het was voor mij een symbool van zijn leven en geloof, dat hij zich ervan bewust was dat hij leefde op Gods adem en dat hij als christen niet louter leefde voor zichzelf of voor eigen gewin, maar zich verbonden en medeverantwoordelijk voelde voor de gemeenschap waarin hij leefde. Op zijn manier liet hij sporen achter waarin je God ’s zorg en bekommernis om mensen voelde meetrillen. Zo zijn er velen voor ons geweest die vanuit hun leven en geloof, zo goed en zo kwaad mogelijk geprobeerd hebben om goede sporen achter te laten, sporen die ons niet alleen herinneren aan hun leven, maar waarin we ook God ’s liefde voor ons mogen ervaren. Het zijn de kleine heiligen, die ons iets van God ’s Licht, warmte en solidariteit hebben doorgegeven.lees verder… Heiligen: voetafdrukken van God
Overwegingen
Lieve mensen, we leven in onzekere tijden sinds de wereld sinds het begin van dit jaar massaal in de ban is van het coronavirus. Na een kleine opleving van het openbare leven in de zomer, houdt een tweede golf ons in de greep. We worden weer gedwongen thuis te werken, we moeten bezoek weer zoveel mogelijk beperken, ondernemers verkeren in grote onzekerheid of ze het wel of niet halen met hun bedrijf, feestjes en partijen kunnen maar in hele kleine groepjes en massaal wordt dringend geadviseerd om mondkapjes te dragen in publieke ruimtes. In spanning wachten we af wanneer er een vaccin beschikbaar komt waardoor we in staat worden gesteld het normale leven weer te kunnen oppakken. Ondertussen worden we naast de discussie ook nog overspoeld door verwarrende berichten die verklaren dat er helemaal geen sprake is van een gevaarlijk virus, maar dat de overheid verwarring zaait en uit is op macht. Nep-nieuws van de bovenste plank of ontkenning van wat we dagelijks zien in de media.lees verder… Mariaviering 2020: Een vruchtbare schoot voor Gods liefde
