Beste mensen,
In deze tijd waarin de kinderharten vol verwachting sneller kloppen, in afwachting van
Sinterklaas met zijn medewerkers, om de verlangens van de kinderen te vervullen met
mooie cadeautjes, zitten wij allemaal ook vol verwachtingen. Wij, volwassenen, kijken vol
verwachting uit naar een nieuwe tijd, een tijd waarin we ons weer vrij kunnen bewegen en
niet angstig hoeven te zijn om besmet te worden met het coronavirus. Misschien kijkt u ook
elke dag ,om 15.00 uur ’s middags, naar de nieuwste coronacijfers en verlangt u net als ik dat
de besmettingen zullen afnemen, dat de ziekenhuis- en ic-opnames zullen afnemen en dat er
geen code zwart komt, waarbij de zorg ons niet meer kan helpen. De persconferentie van
vrijdagavond klonk dan ook niet echt hoop- en verwachtingsvol.
De teksten die we lazen in de schriftlezingen vandaag, klinken brandend actueel. Het lijkt
alsof wat er aan rampen en conflicten beschreven staat, zich in de huidige tijd afspeelt.
Volkeren die in angst verkeren door burgeroorlog, door fundamentalisme, door terrorisme.
Spanningen die heersen in zoveel landen en tussen landen onderling. Criminele plundering
en corruptie van politici, een overheid die het vertrouwen van de burgers is verloren.
Miljoenen vluchtelingen en migranten zonder toekomst en zonder hoop. En niet te vergeten
de discussie rond milieu en klimaat. Maar ook onszelf kan iets overkomen door een ongeluk,
door tegenslag, ziekte, sterven, misère op het werk. Een relatie die stuk gaat, overvolle
ziekenhuizen waardoor mijn kanker- of hartoperatie moet worden uitgesteld omdat een niet
gevaccineerde Covidpatiënt het bed heeft bezet. Het wel of niet gevaccineerd zijn dat een
samenleving in tweeën splijt. Angst voor is en wat nog op ons af komt. Angst omdat we het
grillige virus niet in de hand hebben en onze toekomst onzeker maakt.
Deze angst kan er toe leiden dat mensen wegvluchten, de ernst van de situatie ontkennen,
en zich in zichzelf opsluiten. Het kan je onverschillig maken, wat kan jet jou schelen, je kunt
er toch niets aan doen.
Precies tegen dat wegvluchten reageert Jezus vandaag. Raak toch niet in paniek, laat je niet
beïnvloeden door al dat nep-nieuws dat over ons wordt uitgestort. Raak niet in paniek door
de dreigende berichten die elke dag je huiskamer binnenstromen. “Zorg ervoor dat uw geest
niet afgestompt raakt door een roes van dronkenschap en de zorgen voor het leven”, zo zegt
Jezus. Laat je niet verlammen door de problemen van deze tijd, maar: “Hef uw hoofd
omhoog en wees waakzaam”.
Jezus daagt ons uit om ons hoofd niet te laten hangen vanwege de negatieve berichten die
ons bereiken en de beperkingen die de regering ons oplegt. Trek je niet terug in jouw eigen
wereldje, zie het positieve dat er nu al om je heen gebeurt en merkbaar is. Kom overeind,
wees attent; zie vooral wat er hier en nu om je heen gebeurt en probeer daaraan mee te
werken. Probeer dingen te verstaan die God nu van jou verwacht. Juist de Advent nodigt ons
uit om te blijven verlangen, verlangen naar een samenleving die weer open kan gaan, een
samenleving waarin mensen elkaar respecteren en dragen, verlangen naar de geboorte van
het mensenkind van solidariteit en goddelijke liefde in ons eigen hart, een kind zoals 2000
jaar geleden onder ons geboren is.
Vandaag komt dat verlangen, dat in ieder van ons leeft, tot uitdrukking in de eerste
Adventskaars.
Het is maar een heel klein lichtje in een voor velen heel donkere wereld, maar het is en blijft
een lichtje van hoop op en verlangen naar een betere wereld door de komst van Jezus in ons
midden. Laten wij deze tijd gebruiken om ons goed voor te bereiden, om de weg vrij te
maken in ons hart, dat het kind van liefde, vrede en gerechtigheid de kans krijgt som
geboren te worden in onze wereld. Opdat de hoop en het geloof in een nieuwe wereld niet
verloren gaat.
Lieve mensen,
Ook al wordt de werkelijkheid nooit zo mooi als we droomden, laten we er alles aan doen
om toe te leven naar een feestelijk Kerstmis van liefde, vrede, zorgzaamheid en
gerechtigheid voor alle mensen, dichtbij en veraf!
Amen.
De Lutte, 28 november 2021,
Pastor Jan Kerkhof Jonkman