Wanneer je zwanger wordt, dan wekt dat niet alleen bij de jonge a.s. moeder en vader veel wensen, dromen en verlangens op, maar ook bij de grootouders, de familie, bij vrienden en kennissen. Wat zal het zijn: een jongen of toch een meisje? Velen kunnen niet wachten tot de geboorte plaats vindt en willen het graag eerder weten omdat ze dan b.v. de kinderkamer erop kunnen inrichten. En heel belangrijk is of het kindje gezond zal zijn, wat in de meeste gevallen ook zo is. En laten we hopen dat de zwangerschap goed verloopt en dat de bevalling uiteindelijk meevalt, dat er niets verkeerd loopt en dat moeder en kind het straks goed gaan maken. Het zijn wensen die we allemaal kennen en we dromen van een gelukkige toekomst als gezin. Ja de mensen om de jonge ouders heen hopen allemaal op een gezond en gelukkig kindje. Een kind dat een goed karakter heeft, vrolijk is, hulpvaardig gezond en knap is. Om kort te gaan dromen ze van een kind van vrede en geluk, met een leven zonder ziekte, zonder domme of slechte dingen, zonder tegenslag. Een leven zoals we dat allemaal zelf verlangen.
Ongetwijfeld hebben Maria en Jozef ook zulke dromen en verlangens gekend toen ze met het kind Jezus naar de tempel trokken om het aan God op te dragen. Hun kind van wie ze wisten dat het geen kind was als alle andere. Want bij zijn geboorte hadden de herders al het merkwaardige verhaal verteld van de engelen, dat het een kind zou zijn van redding voor de wereld. En wat later hadden ze bezoek gehad van vreemdelingen die een bijzondere ster hadden gevolgd die hen bij het kind bracht. Zij schonken het goud, wierook en mirre, het goud van onze liefde, de wierook van ons gebed en de mirre van onze pijn. Wat zouden wij zijn, wanneer dit Kind niet was geboren? Ze hebben een lange weg moeten afleggen om dit Kind te vinden. God die ons tegemoet komt in een kwetsbaar mensenkind.
En nu wordende ouders in de Tempel opgewacht door Simeon en Hanna, twee oude mensen op wie Gods Geest rustte. Die twee zijn uitzinnig van vreugde, want in dit bijzonder kind zien ze de belofte van God dat Hij omziet naar zijn volk en het zal redden. Jarenlang hebben ze erop gewacht en naar uitgekeken, nu gaat hun diepste verlangen in vervulling. Maar het zal niet eenvoudig worden voor Maria, want zoals de oude Simeon voorspelt zal het een kind worden tot va0 op opstanding van velen. En uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord. Een leven van bemind en gehaat worden, dat is wat wordt voorspeld, een leven van liefde maar ook van pijn, wanhoop en verdriet. En dat is geen blijde boodschap voor Maria, haar droom wordt bijgesteld.
En dat zal ook niet anders zijn bij ons. Bij ons is er ook duidelijk een verschil tussen dromen en verlangens enerzijds, en de werkelijkheid anderzijds. Dat verschil is soms bijzonder groot. Want niet altijd wordt er een lief en gezond kindje geboren met een mooie welvarende toekomst. En lang niet altijd komen pasgeboren kinderen terecht in een huis vol liefde en vrede. Integendeel, vele miljoenen kinderen komen terecht in moeilijke, ja zelfs uitzichtloze situaties. Soms zijn ze gehandicapt, of aan de drugs en drank verslaafd, soms worden ze in criminele misdaden gelokt, soms worden ze geboren in vluchtelingenkampen of komen terecht in gebieden waar elke dag wordt geplunderd en gemoord. Dan spreken we over kansloze kinderen van kans loze ouders in kansloze landen, die elke dag op het journaal verschijnen.
Maar vandaag vieren we dat Jezus in de Tempel werd opgedragen. En we vieren dat met de geboorte van Hem, nieuw licht in de wereld is gekomen, ook nieuw licht voor onze tijd, licht dat straalt over alle volkeren. Jezus brengt licht in de duisternis, het licht van liefde en vrede. Dat licht straalt hij over ons uit. Het is goed dat ook wij zo’n licht in de wereld zijn van vandaag. Daarom branden hier de kaarsen, het symbool dat dat licht, opdat wij niet langer in duisternis van onwil, tegenslagen, verdriet, crisissen en ellende zouden dwalen. Laten wij proberen dat licht uit te stralen in onze omgeving. Amen.
Ootmarsum, Maria Lichtmis, 2 februari 2024, Pastor Jan Kerkhof Jonkman